پشت رُل نشسته بودم و توی جاده مشغول رانندگی بودم...
با سرعت، مسیر اتوبان را طی می کردم و از کنار تابلوهای راهنمای مسیر، می گذشتم، برای اینکه مسیرم رو پیدا کنم بهشون خوب دقت می کردم، سر چهار راه که رسیدم، افسر راهنمایی-رانندگی داشت ماشینها را هدایت می کرد، همه هم از حرفهاش پیروی می کردند،
یاد جاده یه طرفه عمرم افتادم، جاده ای که خیلی سال از شروع رانندگیم توش میگذره، البته وقتی تصدیق گرفتم 14، 15 سالم بود، همون وقتی که به بلوغ رسیدم، تو تموم این مدت هم، همه جور تابلوی راهنمای مسیر تو زندگیم وجود داشته، تابلوی سرعت مجاز توی تمام کارها، تابلوی گردش به هرطرف غیر از صراط مستقیم ممنوع، تابلوی ورود به محرمات ممنوع و تابلوی خطر حمله شیاطین و ...

ولی من چیکار کردم؟؟؟!!! هرجا چشم افسرها رو دور دیدم، تا تونستم خلاف کردم!!! غافل ازین بودم که هر روز دوتا پلیس مخفی رو شونه چپ و راستم مشغول نوشتن خلاف هام هستند!
خدا کنه قبل از روزی که بخوان فیلم خلافهام را که با پیشرفته ترین دوربینهای مخفی ضبط شده نشون همه بدن، ازین خواب غفلت در بیام و خودم را ملزم به رعایت قوانین کنم.